- υδατόπτωση
- η, Νπτώση όγκων νερού, ιδίως ποταμού, από μεγάλο ύψος, που χρησιμοποιείται ως κινητήρια δύναμη για την κίνηση τών υδροστροβίλων και τη λειτουργία υδροηλεκτρικών σταθμών.[ΕΤΥΜΟΛ. < ύδωρ, ύδατος + πτώση].
Dictionary of Greek. 2013.
υδατόπτωση
Look at other dictionaries:
υδατόπτωση — η πτώση από μεγάλο ύψος όγκων νερού, κυρίως ποταμών, που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη λειτουργία υδροηλεκτρικών έργων … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
καταρράκτης — I (Γεωλ.). Πτώση, μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης, της υδάτινης μάζας ενός ποταμού ή χειμάρρου στα σημεία εκείνα της διαδρομής του όπου υπάρχει αισθητά απότομη υψομετρική διαφορά στην κοίτη. Ο σχηματισμός ενός κ. οφείλεται σε πολλαπλές αιτίες.… … Dictionary of Greek
μηχανή — I Με γενική έννοια μ. είναι κάθε διάταξη κατάλληλη να εκμεταλλεύεται μια ορισμένη μορφή ενέργειας για να επιτελέσει ένα έργο ή για να τη μετατρέψει σε μια άλλη μορφή ενέργειας. Οι μ. που συνήθως ονομάζονται απλές (μοχλός, σκοινί, κεκλιμένο… … Dictionary of Greek
παλίρροια — Το φαινόμενο της περιοδικής διακύμανσης της στάθμης των θαλασσών, το οποίο περιλαμβάνει δύο εναλλασσόμενες φάσεις, την πλημμυρίδα (άνοδος της θάλασσας) και την άμπωτη (κάθοδος της θάλασσας). Η π. προκαλείται κυρίως από τη μαγνητική έλξη της… … Dictionary of Greek
σταθμός — Όνομα έντεκα οικισμών. 1. Πεδινός οικισμός (81 κάτ., υψόμ. 90 μ.) στην επαρχία Νάουσας του νομού Ημαθίας. Υπάγεται διοικητικά στο δήμο Νάουσας. 2. Πεδινός οικισμός (8 κάτ., υψόμ. 105 μ.), στην επαρχία Λιβαδειάς του νομού Βοιωτίας. Υπάγεται… … Dictionary of Greek
υδροτροχός — ο, Ν 1. μηχανική κατασκευή παραγωγής ενέργειας από ρεύμα νερού ή υδατόπτωση, αποτελούμενη από τροχό με πτερύγια στερεωμένα στην περιφέρειά του 2. είδος τροχού που φέρει μικρούς κάδους στα πτερύγιά του, με τους οποίους επιτυγχάνεται η άντληση… … Dictionary of Greek
ύδωρ — το / ὕδωρ, ατος, ΝΜΑ, και ὕδρω, και βοιωτ. τ. οὕδωρ και μτγν. ὕδος, Α (στην νεοελλ. λόγιος τ.) το νερό 2. φρ. α) «γην και ύδωρ» βλ. γη β) «ύδατος και γης απαγόρευσις» (στην αρχ. Ρώμη) μορφή εκούσιας εξορίας ενός εγκληματία στον οποίο απαγορευόταν … Dictionary of Greek
